زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

بخل ابوسفیان بن حرب (قرآن)





ابوسفیان صخر‌ بن‌ حرب‌ بن‌ امیة‌ بن عبد شمس،
[۱] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج‌۲، ص‌۲۷۰.
از سران مشرک مکّه بود. بنا بر نظر برخی مفسران، برخی آیات قرآن درباره بخل وی نازل شده است.


۱ - راندن یتیمان توسط ابوسفیان



بخل‌ورزی ابوسفیان بن حرب، در راندن یتیمان از نزد خویش و ترغیب نکردن به اطعام مستمندان:
فذلک الذی یدع الیتیم• ولایحض علی طعام المسکین. «او همان کسی است که یتیم را با خشونت می‌راند• و (دیگران را) به اطعام مسکین تشویق نمی‌کند».

۱.۱ - شأن نزول


جمعی از مفسران گفته‌اند: آیات یاد شده درباره ابوسفیان نازل شده است.
ابن جریح گوید: در باره ابی سفیان بن حرب نازل شده است که در هر هفته دو حیوان می کشت چون یتیمی نزد او می آمد او را با عصا می زد.

۲ - پانویس


 
۱. ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج‌۲، ص‌۲۷۰.
۲. ماعون/سوره۱۰۷، آیه۲ - ۳.    
۳. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۵۶.    
۴. فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۳۲، ص۳۰۱.    
۵. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج۳۰، ص۵۶۶.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۵۶.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۴۶، برگرفته از مقاله «بخل ابوسفیان بن حرب».    


رده‌های این صفحه : بخل | شخصیت های قرآنی | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.